Gisteren zijn we teruggekomen van een lekker luie vakantie in Side, Turkije. We hebben 10 dagen in korte broek kunnen lopen en het thuiskomen viel behoorlijk tegen, het weer bedoel ik dan.
Tijdens mijn vakantie heb ik veel nagedacht over mijn sollicitatie naar de functie als werkvoorbereider / calculator en mijn enthousiasme zakte eigenlijk met de dag. Ik merkte naar mate er meer tijd verstreek dat ik voornamelijk enthousiast was over het automatiseren van de bedrijfsvoering en niet in de taken die bij een werkvoorbereider horen.
Met een soort lood in mijn schoenen belde ik met het bedrijf waar ik gesolliciteerd had om aan te geven dat ik niet meer zo enthousiast was als voor de vakantie en geen interesse meer had in de baan… maar dat ik wel heel graag zou helpen met het opzetten van een geautomatiseerde administratie. Maar dan als een soort project, dus niet als baan waar ik de komende jaren zou gaan werken.
Ik had het eerlijk gezegd niet verwacht maar de reactie was heel positief, de ondernemer zag erg op tegen het moment van overgaan naar een nieuw software pakket omdat er nu al nauwelijks tijd was. Tijd stoppen in trainingen zou inhouden dat de werkachterstand alleen maar groter zou worden. Ik weet zeker dat ik op dat punt waardevol kan zijn en we hebben afgesproken dat ik de begeleiding ga doen… helemaal leuk.
Madeleine lijkt dit ook wel wat, zijn is meer van de financiële administratie en daar zijn ook heel veel processen te automatiseren. Misschien is dat wel onze toekomst, er schijnen nog heel veel bedrijven te zijn die op een hele ouderwetse manier werken en opzien tegen de stress van verandering. Echt iets voor ons.
Recent Comments