Mijn tweede dag op de winterfair was ook niet echt een onverdeeld succes te noemen. Mijn kraam was veel minder rommelig dan de eerste dag, ik had maar 4 verschillende items liggen, de artikelen die de dag ervoor verkocht werden. De rest had ik wijselijk thuis gelaten. Er was slecht weer voorspeld en ik wilde voorkomen dat ik 4 keer in de regen heen en weer moest lopen als ik wilde stoppen.
Het was koud, het regende regelmatig en de wind blies vrijwel constant het achterzeil in mijn rug. Het slechte weer hielp ook niet echt om een groot aantal bezoekers te trekken, al met al viel dat wat tegen.
Het was wel echt een soort gezellig, het blijft een dorp en omdat ik er zolang woon kennen heel veel mensen me, dat was wel leuk. Jesse had al direct gezegd dat het kansloos was om hier te proberen onze voorraad kwijt te raken maar ik had er echt vertrouwen in. Een teleurstelling dus.
Ik wilde natuurlijk ten koste van alles voorkomen dat de opbrengst lager zou zijn dan de kraamhuur, dat zou ik immers nog jaren moeten blijven horen. Toen ik hier eenmaal boven zat was ik vrij snel door Madeleine over te halen om te stoppen en thuis met vrienden koffie te gaan drinken.
Mijn kraam heb ik vervolgens voor de rest van de dag aan de buren gegeven, zij stonden voor een goed doel, geld ophalen voor dagbesteding en nu konden zij hun spullen veel breder uitstallen.
Dus, een ervaring rijker, een illusie armer en een opbrenst die in ieder geval de kraamhuur dekt maar nauwelijks de inkoopwaarde van de spullen die ik verkocht heb. Marktkoopman is dus niet echt iets waar ik goed in ben… Daar ben ik dus ook helemaal klaar mee…
Recent Comments